Eerst en vooral een fijn nieuw jaar gewenst, vol muzikale ontdekkingen! Net voor het jaareinde heb ik er zelf nog enkele heerlijke gedaan – waarover ik in januari en februari graag zal vertellen tijdens de vijfdelige cursus die ik geef bij Amarant. En in maart volgt dan de concertenreeks ‘Poèmes d’amour – Verrukkelijke versiersels van vrouwelijke componistes’ met het kamermuziekensemble Triotique. Van harte welkom alvast!
Ter voorbereiding van de cursus die ik in januari en februari geef bij Amarant, verdiepte ik me eens te meer in het leven en werk van componistes die nog niet aan bod kwamen in Vrouw aan de piano. Zo was ik erg gecharmeerd van dit sprankelende pianoconcerto van Emilie Mayer (1812-1883). Deze Duitse componiste gaf zich, wellicht als eerste vrouw in de geschiedenis, uit als ‘beroepscomponiste’. Om haar droom waar te kunnen maken, bleef ze zelfs bewust ongehuwd. Met niet minder dan acht symfonieën, vijftien ouvertures en negen strijkkwartetten mogen we haar werk gerust indrukwekkend noemen. Het werd in haar tijd vaak uitgevoerd, ook buiten Duitsland. Maar na haar dood verdween Emilie Mayer vrij snel in de vergetelheid.
Pas de jongste jaren komt ze weer in de schijnwerpers – in Duitsland dan toch. Zo verschijnen steeds meer cd-opnames (‘Weltersteinspielungen’) en in 2022 een eerste biografie (door Barbara Beuys). In 2021 kreeg ze een gedenksteen op het Dreifaltigkeitsfriedhof in Berlijn, dankzij de research en inzet van cineast Tim van Beveren, die samen met pianiste Kyra Steckeweh de documentaire Komponistinnen maakte. Ik kijk uit naar al het moois van Emilie Mayer dat ons zeker nog te wachten staat.
Ik las ook in volle ver- en bewondering de biografie van Amy Beach (1867-1944), de eerste Amerikaanse vrouw die een symfonie en een pianoconcerto componeerde. Op mijn piano staat momenteel de partituur van Hermit Trush at Morn, een fijn werk waarmee ze de heremiet-lijster van antwoord diende die ze ’s ochtends hoorde fluiten wanneer ze de zomer doorbracht in de MacDowell-kunstenaarskolonie in New Hampshire. Een pareltje!
Wanneer ik weer wat meer tijd heb, schrijf ik wellicht nog wel eens uitgebreider over Emilie Mayer en Amy Beach (en vele andere nieuw ontdekte componistes) op deze blog. Maar tijdens mijn cursus bij Amarant ga ik uiteraard ook al over hen vertellen én muziek van hen laten horen. Al zeg ik het zelf: het wordt boeiend!
Van harte welkom dus op de vijfdelige cursus bij Amarant
• in Berchem op donderdagnamiddag vanaf 19 januari (opgelet: toch niet zoals eerder gemeld in deSingel maar in zaal Stanislas).
• in Gent op vrijdagvoormiddag vanaf 20 januari.
Voorts kijk ik in dit nieuwe jaar erg uit naar de concertenreeks met het kamermuziekgezelschap Triotique. Margot Welleman (piano), Elke Elsen (fluit) en Frauke Elsen (zang, hobo) verdiepen zich ook al enkele jaren in het werk van vrouwen. Voor het concert Poèmes d’amour – Verrukkelijke versiersels van vrouwelijke componistes zochten ze poëtische composities uit van onder meer Clara Schumann, Fanny Mendelssohn, Mel Bonis en Nadia Boulanger. Eveneens op het programma staat de creatie van een trio van Annelies Van Parys, speciaal geschreven voor Triotique. Ikzelf zal de werken aan elkaar praten.
Welkom op het concert Poèmes d’amour op
• 9.3.2023, 20.15 uur, deFENIKS, Mortsel (try-out)
• 10.3.2023, 12 uur, AMUZ, Antwerpen (middagconcert)
• 12.3.2023, 11 uur, Malpertuis, Tielt (aperitiefconcert)
• 24.3.2023, 20.15 uur, Colibrant, Lier
• 25.3.2023, 20.15 uur, De Graaf, Gent
Klik op de link van de locatie om uw plaats te reserveren. Meer info ook op vrouwaandepiano.be/poemes-d-amour.
Misschien tot binnenkort?