Klara heeft het me wel erg gemakkelijk gemaakt. Ik kan gewoon mijn opiniebijdrage van vorig jaar over de Klara top 100 opnieuw delen.
En nee, daar ben ik absoluut niet blij om. Ontgoocheling, moedeloos, kwade wil, kaakslag: dat zijn de woorden die in me opkomen bij het uitvlooien van de ‘preselectie’ voor de top 100 van volgend weekend.
Jazeker, er is één (1!) vrouwelijke componiste bij gekomen: Caterina Assandra. Met dank overigens, want deze componerende Italiaanse non kende zelfs ik nog niet… Maar er zijn ook nog 13 werken van mannen toegevoegd. Op een totaal van 327 werken (tegenover 314 vorig jaar) betekent dat nog steeds een schamele 1,27 procent. Geen Fanny Mendelssohn, geen Rebecca Clarck, geen Cécile Chaminade, geen Mel Bonis, geen Nadia of Lili Boulanger, geen Annelies Van Parys, geen geen geen. Geloof me vrij, die hebben echt wel stukken gecomponeerd geschreven die beter zijn dan bepaalde werken die wél geselecteerd zijn.
Nochtans had ik goede hoop: het viel het afgelopen jaar echt op hoezeer sommige programmatoren hun best deden al eens vaker werk van een vrouw te laten horen – vooral Clara Schuman uiteraard, met dank aan haar jubileumjaar. En daar gaat het natuurlijk om: dat ze gewoon te horen zijn, zonder dat er extra aandacht op gevestigd moet worden. Maar waarom is dat niet doorgetrokken naar de top 100? Beste top-initiatiefnemers (top?) van Klara, herlees alstublieft mijn opinie van vorig jaar. (En kom niet af met het argument dat luisteraars ook zelf suggesties mogen doen.)
Pareltjes in Aartselaar
Ontgoocheld en boos dus, ik zou er bijna de handdoek bij in de ring gooien. Maar niet dus. Wie wel enkele pareltjes van vrouwelijke componistes wil horen, is op woensdag 20 november van harte welkom in het CC ’t Aambeeld in Aartselaar, waar ik tijdens mijn lezing voor het Davidsfonds ook zelf achter de piano kruip. Alle info hier.
